Semestral Break 2011 - Will I Enjoy You?

Oh yes, it's been a while since I last posted here on my blog. Forgive me for that because I was so busy at school. Haven't I told you before that I am majoring on Business Economics, haven't I? :)


Anyway, I'd like to share some things that happened before our semestral break:

• 3rd year college life. Made me NUTS! Once again, I've experienced damn sleepless nights.
• Microeconomics, Macroeconomics, and Operations Research I are the courses that I would feel much, much relief if I get a grade of 3.0. (How's that? So LOW, right?)
• I got to meet new people; some I thought I'd never get the chance to meet them, while the others, well.. They're just ordinary people.
• And I PASSED Microeconomics! What a great news for me! I've quenched some sweat while studying Baby Varian. Very much fulfilling! I'd just like to know what my grade is.

And there you go! Those are just some highlights of my 1st semester. 

And now, I'm having my 1 month vacation. Kinda long, isn't it? We have started the class earlier last June that's why we had our break on an earlier date. Today is the 3rd night since I left Manila. For the past two days, I have been praying and planning.

Praying, because I felt like I was about to fail on Microeconomics.

Planning, because I want my vacation to be productive.

So I've decided to take on a DIET!!! (Weepeee~)

Yesterday, I went to the gym with my father. It's kinda awkward because I was the only lady that was working out on that gym until 6:15 in the evening. It was kinda fulfilling though. I knew in myself that I have shed some fats. HAHA! :D

My friends, barkada, are not yet in vacation. They are currently taking their final exams and here I am, waiting for them. :D I just realized that I miss them already. At first, I was having this thing of not seeing them within the vacation period. But then again, I am wrong. :))

(SORRY GUYS, I HAVE MISFITS AND BIPOLARITIES ALSO! FORGIVE ME! LOVE YOU! :*)

Well, after 2 weeks or so, I don't know what will happen. Whether I am going to be happy this month or what. I just wanna do my plans first, go hang out, and BAM! It's all done!

I guess this concludes for the day. I'll try to keep this blog posted.

All my gratitude and love to the people who spared some time reading this.

Peace! ^^

The Day We Got Our Yearbook

Oh yes, what a fine day yesterday. Warm rays of sun spotting down on me yesterday. I left our house and walked towards the end of the street. There, I crossed another street and voila! I arrived at the church patio. My friends are sitting on the high and concrete gutter while waiting for the others to come. 


Ahh. High school. :) 


I was the second to the last to arrive. I don't know, but I kinda felt happy right at that moment. Seeing some high school friends is fun! Roxanne, my labs, gave us some invitations for her upcoming birthday celebration! She's turning 18 and she wants us to come and join her on May 23, her day. Of course, I wouldn't let my friend down, she was there on my birthday, that's why. :)


Alas! Carlo arrived! We immediately stood up, and walked towards inside the adobe walls of our Alma Mater.


As we entered, some faculties were there, sitting and having their chit-chat moments. They greeted us and gave us some warm compliments. Of course, we don't want to meddle around so we just continued to walk. :)) LOL JK.


Me and the others passed through a hallway which I was not familiar at first. The grade school corridor has changed! Unlike before upon entering, you will see rooms that were separated only by wall dividers. Now, it's all air-conditioned! What a start of touring the school!


We ended at a gate leading to the OLG building, where our former classroom is located. I smiled and looked above the sky, peeping through the concrete walls. I remembered when I was in my fourth year, I cannot finish a day at school without passing by at that place. So many memories have been gathered in my thoughts.


We went up at the second floor to go to the library. I can't believe my eyes! I am in front of our former classroom! Stepping inside, I looked around to check if there had been changes. I saw nothing. It's just that our blackboard is not there and the armchairs and there are full of books inside. Later did I know that we were the last batch to use that room. I felt pity for the lower batch. They should have experienced the joy of using that classroom! It had a stage and a terrace. It was so perfect! Spacious! Even though it was only separating from two classrooms by just a fold-able divider.


We met the librarian and asked for our yearbook. She'd let us sign at a notebook to put our names there. She distributed the yearbook to us and we quickly took a glimpse of ourselves inside. After that, we bid goodbye to the librarian and we went down. I didn't know where we are heading after so I just followed my friends.


We were at the high school quadrangle. Seeing it like that, bulldozed and full of gravel. The old building's gone! :( We were all disappointed. That building can still be used. Sayang lang talaga. Ang daming memories dun. 


We didn't waste any moment! Carlo grabbed his BlackBerry and took some pictures of the place. We posed for the camera and smiled! Picture over here, picture over there! Of course, hindi ako magpapahuli. I grabbed my iTouch and took some pictures of them. It was so nice to see such people, people who've been a part of my high school life. Here are some shots of us! :D

We giggled and fizzled! A good laugh really can save a day. :)


After having enough, we left the quadrangle, passed by the lambingan bridge, the grade school quadrangle, and the guard house. We were back again at the patio. Pictures didn't stop there!

It's so fascinating to have my friends around. My high school friends. They are just like, eh, one of a kind! Time may have passed, people may have changed, but these guys for sure, they'll remain the same. :)


I am Lollie Erina M. Vismonte.
A former student of San Ildefonso College.
Our Lady of Lourdes, batch 2009. :)

Kalokohan Part 2 - Faithful Vs. Loyal

ano ang pagkakaiba ng mga salitang FAITHFUL sa LOYAL?

faithful  [feyth-fuhl] - true to one’s word, promises, vows.

loyal [loi-uhl] - characterized by or showing faithfulness to commitments, vows, allegiance, obligations.

ano ang masasabi mo? hmn..

minsan kasi, napagtalunan na namin ang mga salitang yan. sabi nila magkaiba daw ang meaning ng faithful sa loyal. syempre, kelangan i-defend ng bawat isa ang kanilang mas pinaniniwalaan. meron kasing nagtanong nun e: ano ang mas importante sa isang relationship? faithfulness or loyalty?

me nagsabi na mas maganda kung magiging faithful ka. kung alam mo sa sarili mo na mahal mo talaga yung taong yun, okay lang na mambabae/manlalaki ka. para bang gagawin mong “past time” yung mga fli-flirt mo. syempre, kaya lang naman daw nila nagagawa yun at talaga nilang nagagawa yun para daw hindi mo pagsawaan agad yung taong mahal mo. at the end naman, siya pa rin daw ang mahal mo.

ang problema: pano kung ma-fall ka ng bongga dun sa fini-flirt mo?

patay tayo dyan. di mo naman mapipiit ang nararamdaman mo. kaso syempre, maaawa ka dun sa isa mong iniwan. parang masama ang dating mo sa kanya nun. hindi pala parang. masama talaga. pero eto lang ang masasabi ko. siguro, talagang ganun ang buhay. minsan nakakaloko talaga. hindi mo naman sinasadya na magkaganun e. sabi mo sa sarili mo nung una na “past time” lang ang gagawin mo sa kanya. pero sa huli, nakain mo din ang mga sinabi mo. oo, ikaw yung mas me malaking nagawang pagkakamali kasi ikaw yung nagloko e. pero yun nga, alangan naman na ipilit mo pa yung sarili mo sa kanya, di ba?

meron namang nagsabi na mas mahalaga daw ang maging loyal ka sa taong mahal mo. dapat siya lang, wala nang iba. wala nang eentra, wala nang eepal pa. kung mahal mo sya, sige panindigan mo. pakita mo yung buo mong pagmamahal sa kanya. i-prove mo sa kanya na sya lang ang number one sa buhay mo. hindi ka gagawa ng kung anu mang kalokohan sa kanya. hindi ka mangagaliwa, hindi ka kukuha ng past time.

ang problema: pano kung masakal sayo yung taong yun?

naku. mas malupit ang pwedeng katapusan nito. posible na iwanan ka ng mahal mo. e pano ba naman na hindi ka iiwan e parang ginagawa mo na syang santo? hindi mo na sya binigyan ng oras para sa iba. ipakita mo na loyal ka, wag sa sobrang paraan. basta, wag ka nalang mangako. gawin mo nalang. para naman walang masabi sayo, di ba? at least di mo man nagampanan lahat, nai-try mo at naibigay mo yung best mo. wag yung sobrang nagpapaka-”cheesy” ka na sa mga salita mo sa text or sa personal. oo, nakakakilig nga yung ganun sa isang tao. pero pag naman nasobrahan, parang nakakakilabot na yun.

yang mga yan, parang pinagbasehan ko lang sa mga narinig ko nun. me mga naiba at me mga nadagdag.

ako kasi nung mga oras na nagtatalo-talo ang mga kasama ko tungkol sa bagay na yan, tahimik lang ako. medyo nakikisabat ako pero minsan lang. pero kahit na bali-baliktarin mo ang mga opinyon nila, eto lang din ang masasabi ko…

kuha kayo ng diksyunaryo. paghambingi mo ang mga salitang faithful sa loyal. kung wala, tingnan nalang ninyo ang definition sa taas.

kung tutuusin kasi, halos parehas lang sila ng meaning. ang loyal ay connected sa salitang faithful. so, hindi magwowork ang salitang loyal kung walang faith, di ba? synonym sila sa isa’t isa. try nyo na rin tingnan sa thesaurus. para sure.

kunsabagay, kahit na i-apply mo ang pagiging faithful or loyal mo sa isang tao, hindi nyo pa rin maiiwasan ang magkaron ng conflicts. walang perfect relationship, sa totoo lang. 

END.

Kalokohan Part 1 - TRUST

trust.

yan. big word yan kung ikaw ay involved sa isang relationship. dyan matetest ang tatag niyong dalawa. pag yan nasira, mahirap nang buuin pa. maayos man siya, me lamat na nga lang. di na siya ganun katibay.

what if me alam ka na hindi mo nagustuhan then you asked him/her umamin then he/she said na “wala talaga.” since ayaw mo nga ipaalam sa kanya na may alam ka, and if he/she knows na hindi mo alam yun, it might cause trouble pag sinabi mo yun. pilit ka ng pilit na paaminin siya, and he/she says na “wala nga talaga.”, ano ang mararamdaman mo nun? tapos bigla ka pa nyang tatanungin na “wala ka bang tiwala sakin?”. what will you answer? oo, may tiwala ka. kaso sa nakikita mo sa kanya, parang ang bigat sa loob na sagutin siya na “oo, meron.” parang ang hirap ng ganun. unless, kung maganda yung reason niya kung bakit pa niya hindi inaamin sayo yun. pero syempre, talagang hindi mo maiiwasan na mag-think ng negative. ikaw ba naman tong me nalaman ng medyo masaklap. talagang hindi maaavoid yung ganun.

well, advice ko lang. keep your faith nalang. wala ka namang magagawa e. just believe na may magandang reason yung mga ganun. pag di mo na kaya, ask for someone to help you on the way. baka mamaya, bigla ka nalang mag break down dyan.

kung nakikita mo naman na mahal ka niya talaga, love him/her back nalang. para patas. para quits kayo.

nga pala, para mapaamin mo siya ng hindi oras, ganto ang gawin mo:

lambingin mo muna siya. gawin mo lahat ng magagawa mo para sayo lang mabaling yung atensyon niya. and when that time comes, biru-biruin mo na sya. gawa ka ng sign. sabihin mo, “sige, madidisgrasya ako pag nag-lie ka sakin.” syempre, makikita mo naman pag ayaw nya ng sign mo. gagamitin na nya ang defense nya. basta. ipilit mo lang yung sign mo. hanggang sa umamin na sya sayo.

“what if wa epek pa rin?”

ganto. yung sign mo, ipagpatuloy mo lang. pag sinasabi nya pa rin na “wala nga talaga.”, ganto ang sabihin mo sa huli: “sige na nga, edi wala. me tiwala naman ako sayo e.” yan. sa paraan na yan, kahit di man sya umamin sayo, mabubulabog ang konsensya nya. magkakaron sya ng hiya sa sarili hanggang sa maglinis na siya ng mga kasalanan nya.

ang mga ganyang tao, ang sarap sapukin. pero no choice. pagtiyagaan mo nalang. nakikita mo naman na nag-eenjoy kayo sa piling ng isa’t isa. 

END.

May Papalit Pa Kaya Sa Kanila?

pag dating ko ng college, iba-ibang tao na ang makakahalubilo ko. iba-iba ng ugali, ng sense, ng style. pero.. me papalit kaya sa katauhan ni…

carlo? na talaga namang adik sa sarsi at mahilig mangagat sa mga kaklase…?

kulot? na walastik kung mag-aral.. pero outgoing naman at adik sa prusisyon…?

deng? na madaming kwento sa buhay at napakaligalig at madalas makikitang OL sa YM…?

rhea? na sobrang maligalig at super duper adik kumanta? plus manigaw ng biglaan…?

tina? na malaki ang ilong (wahahaha! pis tayo!).. na minsan ako ang iniiyakan nya sa oras na malungkot siya…?

khent? na malakas din mang trip at maggalit-galitan…?

aryan? na talaga namang pinanindigan na nya ang pagiging kasama sa virgins…?

jewel? na talagang kakaiba magpatawa…?

erin? na mahilig mag-ayos ng buhok kahit nagre-recite…?

niña? na dangerous daw ang mga kuko sabi ni carlo…?

geneva? na mukha lang talagang tahimik pero pag nakakwentuhan mo na e malakas din bumanat…?

ruth? na medyo madalas umabsent…?

princess? na core namin sa c.a.t. at sagana sa GM…?

roxanne? na bonggang-bongga ang cheek bone…?

celyn? na me depekto sa letter ‘S’…?

marga? na madalas din mag-GM at smiling face…?

mariz? na makalog pala pag nakilala mo na…?

becca? na matakaw sa pagkain at tulad ko na mahilig sa color purple…?

gaile? na ang pambungad sakin e “hi lollie!” na malakas at henyo sa badminton…?

mellan? na mahilig din pala sa rock music at maganda kakanta…?

kaizette? na pag ginalit mo e talagang matatalo ka kasi mataray siya…?

camille? na maaasahan mo sa pag-aayos ng buhok…?

noraida? na kakaiba kantahin ang simula ng wowowee…?

lara? na swertihan nalang kung makita mo sa classroom…?

rowie? na kadalasan e me hawak na cellphone…?

riby? na me trademark na “isa namang patakbo dyan..”…?

ange? na me pagkaisip-bata…?

filo? na madalas mong makikita na nakaupo sa ilalim ng electric fan at nagtetext o kaya naman e me kausap sa cp…?

crizel? na laging nangungulit at taong simbahan…?

avon? na mangugurot sa bilbil…?

jie? na malakas mang-trip at astig kung kumanta…?

kev2? na dispalinhado sa letter ‘R’ at adik sa PSP at mahilig din mang-asar…?

ryan? na moody at pag naiingayan na e maririnig mo nalang siya na “hoy! wag kayong maingay! me teacher e!”…?

aga? na madalas mag-isa at ok na ang araw nya sa piling ng iPod nya…?

wel? na laging mangungurot sa ilong at humble daw siya…?

hercel? na me e.t. language at di mo malaman kung nang-aasar ang mukha kahit wala siyang ginagawa sayo…?

rom? na alagad ko at sumbungan ko din ng problema…?

jun? na maaasahan mo sa mga advice at master pein ng lahat…?

at kay…

josue? na talaga namang wala nang ginawa kundi sabihin e “ang pogi ko” at manampal sa mga taong katulad ko…?

ewan ko lang… pero wala na sigurong papalit sa mga taong yan. one of a kind silang lahat e. lahat ng mga yan e me kapintasan din. kahit ako.  pero kahit naman na ganun, wala kayong masasabi sa mga yan pag nakilala mo na ng lubusan..

sila nga pala ang mga kaklase ko. mga kasabayan kong natuto sa loob ng dalawang taon simula nung kami’y mga 3rd year pa.. sila, kasama ako, ang our lady of lourdes batch 2009.

College Na Pala Ako?

o talaga? college na ako? haha. time flew so fast! parang kelan lang e kasabay lang ako ni niña pagpasok sa school gate natin nung first year! haha! hayz.

parang di ko maisip na.. yun nga, college na’ko. magkakanya-kanya na kami ng mga classmates ko. wala nang asaran, kulitan, kakengkoyan, daldalan, lahat na! di na’ko makakaexperience ng super duper quality time with ano… [haha!] sa college, hindi na ma’am or sir ang tawag sa kanila. mga professors na. tapos yung karamihan sa kanila, mga terror! tsk! di na’ko makaka-experience ng “teamwork” during exam or quizzes! siguro, magkakaron ng ganun kaso rarely nalang siya. in other words.. gagapang ka talaga makakuha lang ng uno o dos. tres e lucky ka na nun! tsk. kita mo yan.. uno, dos, tres, kwatro o singko! anu ba namang tawag sa mga grades yan?! parang ewan lang e! pwede namang sabihin na 99, 90, 85, 80 or 75! pahirap talaga o! hehe!

teka, anu yung mga thesis? research works? oral defense? mid-term exams? hay naku.. anu yang mga yan? ginagawa ba yan ng mga normal na tao? parang babasahin mo palang yang mga yan e nakakatakot na gawin! para bang d’yan nakasalalay ang buhay mo?! pag hindi satisfied ang profs nyo, ibabagsak ka nila. ora mismo! waaaaah! nakakaloka naman yan! parang nung high school e projects at reports at outputs lang ang tawag sa mga yan. kahit di mo ipasa yan on-time, bibigyan ka ng pardon ng mga teachers. ok lang sa kanila. (depende na nga lang kung yung teacher e hindi strict!) haha!

malawak na yung lugar na gagalawan natin sa college. unlike sa school ko, e halos lahat ata ng estudyante dun e kilala mo. haha! panu na pag college na? syempre, madaming mga colleges at faculty ang bawat universities or colleges na’tin. it’s impossible na ma-remember mo yung pangalan ng bawat tao dun. teka, hindi na nga pala principal ang tawag sa pinakamataas na position sa department. dean na ang tawag. jusmiyo! what the heck! parang ewan lang e..

eto. the best. ang class schedules na’tin? naku. aabutin ng siyam-siyam bago matapos ang klase mo! hindi na siya yung tipong mga 1 hr lang. mga 2 hours na siguro ang pinakamahina every class! waaaa! e kung sa loob ng isang oras e medyo natitigang ako at inaantok. e panu pa kaya yung dalawang oras? di kaya mapalabas ako ng prof ko kasi mahuhuli nya akong tulog?! wahahaha!

meron kayang classroom dun sa papasukan kong college e parang mala-OLOL ang dating? may stage, me movable chalkboard, me isang dispalinhadong fan na nakatambak, cartesian plane na babara na, garbage place na mapapa-WOW ka kasi mukha talagang tambakan ng basura, me terrace na alanganin na yung isang salamin, me kumakabog na pinto pag mahangin, movable walls/dividers, at iba pa? hmn.. siguro wala na. wala nang tatalo sa classroom na yun. sana, alagaan nalang ng mga susunod pang magiging OLOL.

OLOL `o9…

lagi nalang ninyo tandaan na kayo ang nag-mold sa’kin into a better person. kung hindi dahil sa inyo, hindi ako ganto ngayon. ang galing nga e! 2 years tayong magkakasama. walang nabawas sa’tin hanggang 4th year! nung 3rd year, 40 na tayo sa iisang silid-aralan. me mga nadagdagan, me nabawasan, at meron din namang mga nagbalik. hindi ko pinagsisisihan na naging classmates ko kayo. lahat kayo e napamahal sa’kin. sobra!

minsan meron tayong mga conflicts and problems na napagdaanan. buti nalang e nalagpasan na’tin lahat yun. kasama yun sa growing part natin. hindi talaga maiiwasan yun. dun kasi, tinitingnan yung tatag natin sa buhay.

syempre, hindi matatawaran yung mga kasiyahan na sama-sama nating pinagsaluhan. sa loob at labas man yan ng room. ng building. ng school. ng tanay. ng rizal. at ng manila. labas pa nga ng NCR e! nakaabot pa tayo ng baguio di ba?! haha! di ko talaga makakalimutan yun! masyadong madami para i-enumerate ko yung mga yun! 

di na’ko makatitiyak na kayong lahat e makikita ko pa ng buo. syempre medyo kanya-kanyang lakad na tayo ngayon. masakit man isipin pero totoo siya. hayz. basta, mag-iingat kayo lagi ha.. sana makagawa tayo ng tamang decisions sa buhay natin. wag malilihis ng landas a! haha! peace! xD

teka.. teka..

college na nga ba talaga ako?! :p

Hats Off! :(

OLOL `o9..

hayz.. lapit na ng graduation na’tin a? pano na `yan? does this mean the end?

I DON’T THINK SO.

even though na hindi na tayo magkakakitaan lagi katulad nung mga panahon na sabay-sabay pa tayong natututo sa iisang kwarto, sana magkaron pa rin tayo ng communication sa isa’t-isa. alam kong mahirap din ang ganyan, pero sana ayun nga.. magkaron pa rin tayo ng bonding.

medyo complicated na ang college life. madaming pagsubok. gosh naman! sige, pag-igihan na’tin ang pag-aaral. para sa’tin din naman `to e! 

mas magma-mature na lalo ang pag-iisip na’tin. pagsampa ng college, `di na tayo makakapag-laro ng patintero, bulukan, atbp. hayz.  mas magfo-focus na tayo ngayon sa studies. sa mga tinatawag na thesis, research works, at madami pang iba! hay naku naman! nakaka-stress ang ganyan! papangit tayo tingnan! magiging haggard na tayo masyado!  haha!

ano kaya, uso kaya dun ang malawakang kopyahan?! wahahahaha! :))

hayz! sarap ng buhay ng high school! pana’y kalokohan talaga! mamimiss na’tin lahat `to for sure. 

FRIENDSHIP ko, Akatsuki, D’Virgins, SZAENA ft. TF with avon & filo, ENA, at sa ibang walang pangalan ang grupo… love kayo ni lollie! soooobra! 

ingat kayong lahat! dapat sabay-sabay tayong rarampa sa entablado tapos dapat sabay-sabay tayong magba-bow ha? para bongga! hehe! 

well, ganyan talaga ang buhay. hayz..

basta, panindigan pa’rin na’tin sa huli ang titulo na’tin!

“OLOL `o9. sakit ng ulo sabi ni bespren!”

wuuuuuuuuh! :))

hats-off to us! congratulations and good luck sa college! muapx! :*